Wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO poszczycić się może nie tylko bogatą historią i piękną architekturą, a także ciekawymi wnętrzami, w których gości wystawy Narodowego Muzeum Zjednoczenia Włoch.
Palazzo Carignano jest niezwykle okazałym, zabytkowym budynkiem usytuowanym w samym centrum Turynu – przy Via Accademia delle Scienze. W przeszłości służył jako prywatna rezydencja książąt Carignano, skąd też wzięła się jego nazwa. Obecnie we wnętrzach Pałacu mieści się Narodowe Muzeum Zjednoczenia Włoch.
Historia i architektura
Budowę pałacu Carignano zapoczątkował książę Emmanuel Filibert, syn Tomasza Franciszka – księcia Carignano i jego francuskiej żony Marii de Bourbon. Książę zlecił prace nad stworzeniem rezydencji dla swojego dworu słynnemu wówczas architektowi i zakonnikowi Guarino Guariniemu. Budowa rozpoczęła się w 1679 roku.
Guarini zaprojektował okazałą konstrukcję w kształcie kwadratu, z prostą i dość skromną wschodnią fasadą oraz eliptyczną fasadą na zachodzie. Budynek wybudowany został z cegły w typowym barokowym stylu. Zakonnik jest także pomysłodawcą wyglądu środka pałacu.
Dekoracje nad oknami piętra prezentują kampanię rodziny Carignan z armią Carignan-Salières Regiment przeciwko Irokezom w 1667 roku, w czasie kolonizacji Kanady. Wnętrze jest bardzo wystawne, ozdobione wspaniałymi freskami oraz stiukowymi dekoracjami. Autorem niektórych fresków jest Stefano Legnani, zwany także Legnanino. Z kolei główna klatka schodowa pałacu ozdobiona jest popiersiami dłuta Pietro Somazziego.
Pałac był miejscem narodzin księżniczki Lamballe w 1749 roku, która była powierniczką Marii Antoniny. W 1770 roku urodził się tu także Karol Emanuel – księcia Carignano, a w roku 1820 pierwszy król Włoch – Wiktor Emanuel II.
Palazzo Carignano był rezydencją rodziny Savoy-Carignano do roku 1799, kiedy to rząd Napoleona wybrał ją jako siedzibę prefektury Departamentu. W latach 1848-1861 roku pałac był siedzibą Izby Deputowanych Parlamentu Podalpejskiego. W 1861 roku, wraz z utworzeniem nowo zjednoczonego Królestwa Włoch, budynek okazał się jednak niewystarczająco duży i Izbę Deputowanych przeniesiono w inne miejsce.
Narodowe Muzeum Zjednoczenia Włoch
Obecnie wnętrza Palazzo Carignano służą Narodowemu Muzeum Zjednoczenia Włoch – Museo Nazionale del Risorgimento Italiano, które powstało w 1878 roku, niedługo po zjednoczeniu Włoch. Jednak pierwszą wystawę stałą zaprezentowano tu dopiero w 1908 roku. Jest to pierwsze, największe i uznawane za najważniejsze spośród 23 muzeów dedykowanym zjednoczeniu Włoch. Tytuł narodowe przyznano mu już w 1901 roku.
Wśród licznych eksponatów Narodowego Muzeum Zjednoczenia Włoch znajdziemy między innymi broń, flagi i sztandary, mundury, dokumenty drukowane i pisemne (w tym oryginalny rękopis pieśni „Il Canto degli Italiani”, z dnia 10 listopada 1847 r. autorstwa Goffredo Mameli, która obecnie, od 1946 roku jest hymnem Włoch) oraz wybitne dzieła sztuki. Wystawa otwarta 18 marca 2011 roku, zajmująca powierzchnię około 3500 metrów kwadratowych w 30 pokojach prezentuje prawdziwy okres Zjednoczenia Włoch – rozciągający się od końca XVIII-wiecznej rewolucji do początku pierwszej wojny światowej. Znajduje się tu między innymi specjalistyczna biblioteka oraz dokumentalne archiwum.
Co ciekawe – Palazzo Cargnano został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Zwiedzanie Muzeum – przydatne informacje
Muzeum można zwiedzać na kilka sposobów – do wyboru są różne trasami, w zależności od dostępnego czasu i zainteresowania pogłębieniem proponowanych tematów. Każda z oferowanych ścieżek jest wspierana przez audio przewodniki, która przybliżają ten, niezwykle ważny dla Włoch okres zjednoczenia.
Krótka trasa (około 45 minut)
Opisywana prostym i przystępnym językiem, lecz bez pominięcia żadnych ważnych faktów. Skupia się na trzech szczególnie ważnych obiektów w każdym z 30 pokoi muzeum – poznać tu można najważniejsze symbole ruchu zjednoczenia, wydarzenia z nim związane oraz jego znaczenie dla państwa włoskiego.
Trasa standardowa (około 90 minut)
Trasa ta przypomina nieco trasę krótką, skupia się jednak na większej ilości obiektów – w liczbie 210, około siedmiu na pokój.
Ścieżka studiów (około 120 minut)
Trasa ta bardziej szczegółowo, niż dwie poprzednie opisuje wydarzenia związane z ruchem zjednoczenia Włoch. Komentuje 288 obiektów – około dziesięć na pokój.
Muzeum otwarte jest od wtorku do niedzieli, w godzinach: od 10:00 do 18:00 (ostatnie wejście możliwe jest o godz. 17:00). Zamknięte w poniedziałki.
Ceny biletów
– bilet normalny: 10,00 euro
– bilet ulgowy: 8,00 euro
– bilet rodzinny: 18,00 euro (rodzina do 5 osób max 2 osoby dorosłe)
– bilet studencki 5,00 euro
– bilet dla dzieci w wieku szkolnym: 4,00 euro
– wejście bezpłatne: dzieci do lat 6 oraz osoby niepełnosprawne (w tym także osoby towarzyszące)
Wycieczki z przewodnikiem
Istnieje możliwość zarezerwowania wycieczki z przewodnikiem dla grup (min. 11 osób – maksymalnie 30 osób w grupie), w języku włoskim, angielskim, francuskim, hiszpańskim oraz niemieckim.
Wejście do Muzeum
do budynku muzeum wchodzi się od strony placu – Piazza Carlo Alberto 8, dwie minuty od Piazza Castello.
Więcej informacji na temat Narodowego Muzeum Zjednoczenia Włoch znaleźć można na stronie internetowej: http://www.museorisorgimentotorino.it/.
Turyn gdzie spać?
